Θεραπεία της οστεοχονδρισμού της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

Η οστεοχονδρία (ασθένεια εκφυλιστικών δίσκων) στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης ή στην κάτω πλάτη οφείλεται σε εισαραγωγικές αλλαγές στους δίσκους, γεγονός που οδηγεί σε χαμηλότερο πόνο στην πλάτη.

Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι είναι σκληροί, ινώδεις δομές που δρουν ως σύνδεσμοι μεταξύ των σπονδύλων, απορροφούν εγκεφαλικά επεισόδια και παρέχουν απορρόφηση σοκ της σπονδυλικής στήλης. Οι δίσκοι είναι ελαστικοί, αλλά αρκετά ισχυροί για να διευκολύνουν τις κινήσεις, όπως η κλίση του σώματος, προς τα εμπρός, πίσω ή στις πλευρές.

Παρά το όνομα, η οστεοχονδρία δεν θεωρείται αληθινή ασθένεια και συμπτώματα με την πάροδο του χρόνου, κατά κανόνα, δεν επιδεινώνεται. Οι δίσκοι, καθώς και όλες οι δομές του σώματος, η υποβαθμισμένη εκφυλότητα και ο εκφυλισμός του δίσκου αναπτύσσονται σε όλους τους ανθρώπους, στο πλαίσιο της διαδικασίας εισβολής.

Ένα χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό της οστεοχονδρισμού είναι μια σταδιακή μείωση των συμπτωμάτων καθώς η σπονδυλική στήλη αρχίζει να σταθεροποιείται. Η θεραπεία της οστεοχονδρισμού της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης επικεντρώνεται στην ελαχιστοποίηση του πόνου, στη σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης και στη βελτίωση ή τη διατήρηση της κινητικότητας.

Συμπτώματα

Οι περισσότερες περιπτώσεις εκδήλωσης της οστεοχονδρισμού της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης πρέπει να έχουν έναν ελαφρύ, σταθερό πόνο στην πλάτη, ο οποίος από καιρό σε καιρό εντείνεται για αρκετές ημέρες ή περισσότερο.

Τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν, αλλά τα πιο χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν:

• Μέτριο, σταθερό πόνο κάτω στην πλάτη. Ο πόνος στον κατεστραμμένο δίσκο είναι το πιο κοινό σύμπτωμα εκφυλισμού δίσκου. Ο πόνος μπορεί να εξαπλωθεί στους γλουτούς, στη βουβωνική χώρα και στον άνω μηρό. Αυτός ο πόνος είναι συνήθως αισθητός ως χαζός και η ένταση μπορεί να ποικίλει από το φως σε σοβαρή.
• Περιοδικά οξεία επεισόδια πόνου. Ο πόνος στην πλάτη μπορεί να ενταθεί για αρκετές ημέρες ή εβδομάδες και στη συνέχεια να επιστρέψει σε πιο μέτριο επίπεδο. Οι εστίες του πόνου εμφανίζονται ως εκφυλισμός και υποτακτική καθώς η σπονδυλική στήλη σταθεροποιείται σταδιακά. Οι εστίες του πόνου μπορεί να εμφανιστούν ξαφνικά και οι εκδηλώσεις του πόνου συχνά οδηγούν σε μείωση της κινητικότητας.
• Τοπική πόνος. Το κάτω μέρος της πλάτης που περιβάλλει τον εκφυλισμένο δίσκο μπορεί να είναι ευαίσθητο στην αφή. Ο τοπικός πόνος προκαλείται από τη φλεγμονή και την ένταση των μυών στην περιοχή του δίσκου που έχει υποστεί βλάβη από τον εκφυλισμό.
• Πόνος στο πόδι. Τα νευρολογικά συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένης της μούδιασμα, της αδυναμίας ή του αιχμηρού πόνου στους γλουτούς, των γοφών και / ή της πλάτης του ποδιού, μπορούν να γίνουν αισθητές εάν το ύψος του δίσκου μειώνεται σημαντικά και προκύπτουν οι συνθήκες συμπίεσης της ρίζας των νεύρων. Ο πόνος στα πόδια με οστεοχονδρία της οσφυϊκής σπονδυλικής στήλης συνήθως δεν πέφτει κάτω από το γόνατο.
• Μια αίσθηση ξαφνικής αδυναμίας ή αστάθειας μπορεί να συμβεί με μια σημαντική αποδυνάμωση του δίσκου και ο ασθενής δημιουργεί ότι το κάτω μέρος της πλάτης είναι ελλιπής εκτελεί τις λειτουργίες του.

Επιπλέον, ο πόνος μπορεί να εντείνει ή να μειώνεται κατά την εκτέλεση ορισμένων κινήσεων ή ορισμένων θέσεων, όπως:

• Πόνος στο κάθισμα. Η κάθισμα σε μεγάλες περιόδους συχνά προκαλεί αυξημένο πόνο και δυσκαμψία στην πλάτη και μειώνεται μετά την εμφάνιση ή την αλλαγή της θέσης.
• Ενίσχυση του πόνου με κλίση ή περιστροφή. Η συστροφή της σπονδυλικής στήλης και η κλίση προς τα εμπρός, πίσω ή πλευρά μπορεί να προκαλέσει έντονο, πόνο στον κατεστραμμένο δίσκο.
• Μείωση του πόνου κατά το περπάτημα ή την αλλαγή θέσης. Όταν η σπονδυλική στήλη αλλάξει τη θέση, η πίεση στους δίσκους μειώνεται ή αναδιανείνεται από δίσκους στους μύες και τις αρθρώσεις. Οι συχνές θέσεις, η εναλλασσόμενη στάση και η συνεδρίαση, καθώς και οι σύντομοι βόλτες μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της δυσκαμψίας και στην ελαχιστοποίηση του πόνου.

Ο εκφυλισμός του δίσκου δεν πρέπει να προκαλεί συμπτώματα εντερικής δυσλειτουργίας / ουροδόχου κύστης, πυρετού με πόνο στην πλάτη, ανεξήγητη και ταχεία απώλεια βάρους ή εντατικό κοιλιακό πόνο. Αυτά τα συμπτώματα υποδεικνύουν πιο σοβαρές συνθήκες και συχνά απαιτούν λειτουργικές μεθόδους θεραπείας.

Συναφή συμπτώματα

Με την οστεοχονδρία της οσφυϊκής σπονδυλικής στήλης, εκτός από τον πόνο στην κάτω πλάτη, μπορεί να εμφανιστούν άλλα συμπτώματα που σχετίζονται με εκφυλισμό δίσκου. Για παράδειγμα:

• Οι πρωτεΐνες που περιέχονται στο δίσκο μπορούν να προκαλέσουν σημαντική φλεγμονή εάν έρθουν σε επαφή με τις γύρω δομές της σπονδυλικής στήλης και αυτή η φλεγμονή μπορεί να οδηγήσει σε σπασμούς χαμηλής πλάτης των μυών καθώς και σε ριζικό πόνο που ακτινοβολεί στους γοφούς και στο πίσω μέρος των κάτω άκρων (επίσης ονομάζεται Sciatica).
• Ο εκφυλισμός του οσφυϊκού δίσκου μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη οσφυϊκής στένωσης και/ή οσφυϊκής οστεοαρθρίτιδας, καθώς και σε άλλες συνθήκες στην κάτω πλάτη.
• Ένας εκφυλισμένος δίσκος μπορεί επίσης να οδηγήσει σε έναν κήπο οσφυϊκού δίσκου. Τα νευρολογικά συμπτώματα από έναν δίσκο Herniated μπορεί να είναι οξεία και έντονα.
• Τα συμπτώματα που προκαλούνται από τον εκφυλισμό του δίσκου στην οσφυϊκή σπονδυλική στήλη μπορεί να ποικίλει ευρέως ανάλογα με το πόσο γρήγορα ή πλήρως εκφυλίζεται ο δίσκος και πώς επηρεάζει τις γύρω δομές της σπονδυλικής στήλης.
• Ο πόνος από την οστεοχονδρία προκαλείται συνήθως από την παραμόρφωση των μυών που υποστηρίζουν τη σπονδυλική στήλη και τη φλεγμονή γύρω από τις δομές δίπλα στο δίσκο.

Αιτίες οστεοχονδρισμού της οσφυϊκής σπονδυλικής στήλης

Η οστεοχονδρία συμβαίνει λόγω φθοράς που σχετίζεται με την ηλικία της δομής του δίσκου και η διαδικασία εκφυλισμού μπορεί να επιταχυνθεί με τραυματισμό, γενική κατάσταση, υγεία και τρόπο ζωής και ενδεχομένως μια γενετική προδιάθεση για την ανάπτυξη παθολογικών διεργασιών στο μυοσκελετικό σύστημα.

Η οστεοχονδρία σπάνια αρχίζει με σοβαρό τραυματισμό, όπως ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα. Είναι πιο πιθανό ότι η έναρξη των εκφυλιστικών διεργασιών συνδέεται με τραύμα δίσκου χαμηλής ενέργειας.

Ο χαμηλός πόνος στην πλάτη που σχετίζεται με την οσφυϊκή οστεοχονδρία συνήθως παράγεται από μία ή περισσότερες παθολογικές διεργασίες:

• Φλεγμονώδεις, πρωτεΐνες από το δίσκο ερεθίζουν τα περιβάλλοντα νεύρα - και τα δύο μικρά νεύρα στον ίδιο τον δίσκο και τα δυνητικά μεγάλα νεύρα που πηγαίνουν στα πόδια (ισχίο νεύρο).
• Μη φυσιολογική αστάθεια μικροδιόφωσης Όταν οι εξωτερικοί δακτύλιοι του δίσκου, που ονομάζονται ινώδες δακτύλιο, φθείρονται και δεν μπορούν να απορροφήσουν αποτελεσματικά τους φορείς δύναμης στη σπονδυλική στήλη, με αποτέλεσμα την κίνηση κατά μήκος του σπονδυλικού τμήματος.
• Για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο πόνος στην οστεοχονδρία της οσφυϊκής σπονδυλικής στήλης μειώνεται τελικά και δεν χειροτερεύει. Αυτή η ανακούφιση του πόνου συμβαίνει επειδή ο δίσκος που έχει υποστεί πλήρως κατεστραμμένο από τον εκφυλισμό δεν έχει πλέον φλεγμονώδεις πρωτεΐνες (που μπορεί να προκαλέσει πόνο) και ο δίσκος ύπνου περνά σε σταθερή θέση, εξαλείφοντας τις μικρο-κινήσεις που προκαλούν πόνο.

Παράγοντες κινδύνου

Οι παράγοντες ζωής του τρόπου ζωής που επηρεάζουν τη γενική κατάσταση της υγείας μπορούν να επηρεάσουν τους μεσοσπονδύλους δίσκους. Οι παράγοντες κινδύνου μιας εκφυλιστικής νόσου δίσκου (οστεοχονδρία) περιλαμβάνουν:

• Οικογενειακό ιστορικό πόνου στην πλάτη ή σκελετικές και μυϊκές διαταραχές
• Υπερβολικό φορτίο στο κάτω μέρος της πλάτης, λόγω του αθλητισμού ή της φύσης του έργου
• Μακρά στατικά φορτία στους δίσκους λόγω παρατεταμένων καθισμάτων ή / και κακής στάσης
• Η έλλειψη δίσκων υποστηρίζει λόγω των αδύναμων μυών της πλάτης
• Ευσαρκία
• Κάπνισμα ή οποιαδήποτε μορφή κατανάλωσης νικοτίνης

Ο εκφυλισμός του δίσκου αποτελεί μέρος της γήρανσης του σώματος, αλλά όχι όλοι οι άνθρωποι αναπτύσσουν πόνο ή ειδικά συμπτώματα. Τα συμπτώματα τείνουν να εμφανίζονται σε περίπτωση αστάθειας, μυϊκής έντασης και, ενδεχομένως, ερεθισμού της ρίζας του νεύρου.

Διάγνωση

• Το ιστορικό της νόσου περιλαμβάνει μια λεπτομερή μελέτη των συμπτωμάτων στον ασθενή, την ένταση και τη σχέση του πόνου με τα φορτία ή τη θέση του σώματος. Απαιτούνται επίσης πληροφορίες σχετικά με την τακτική σωματική δραστηριότητα, τις συνήθειες ύπνου και τους προηγούμενους τραυματισμούς.
• Μια φυσική εξέταση είναι απαραίτητη για τη μελέτη του φάσματος των κινήσεων και της κατάστασης του κορσέτ των μυών. Η παρουσία επώδυνων περιοχών σε ψηλάφηση ή φυσικές ανωμαλίες καθορίζεται επίσης. Επιπλέον, διεξάγονται νευρολογικές εξετάσεις για τον προσδιορισμό νευρολογικού ελλείμματος.
• Οι παραπάνω διαγνωστικές μέθοδοι είναι συνήθως επαρκείς για τη διάγνωση της οστεοχονδρισμού, αλλά η ακριβής διάγνωση απαιτεί τη χρήση μεθόδων απεικόνισης.
• CT
• Ακτινογραφία
• MSCT
• ΕΛΑΦΡΟ ΚΤΥΠΗΜΑ
• MRI - Αυτή η διαγνωστική μέθοδος σάς επιτρέπει να διευκρινίσετε τον βαθμό εκφυλισμού, την παρουσία καταγμάτων, τις κήλες των δίσκων στένωσης. Συχνά μια μελέτη μαγνητικής τομογραφίας είναι απαραίτητη για την προετοιμασία για χειρουργική θεραπεία προκειμένου να προσδιοριστεί με ακρίβεια η θέση του εκφυλισμένου δίσκου και να προγραμματίσει τη λειτουργία.

Μελέτες έχουν δείξει ότι τα αποτελέσματα της μαγνητικής τομογραφίας με μέτριο ή σημαντικό εκφυλισμό δίσκων βρίσκονται όταν σαρώνουν ασθενείς, τόσο με έντονο πόνο όσο και ελάχιστο ή έλλειψη πόνου. Επιπλέον, πολλές οδυνηρές συνθήκες μπορεί να μην εμφανίζονται σε μαγνητική τομογραφία. Για το λόγο αυτό, η διάγνωση δεν μπορεί να γίνει αποκλειστικά με βάση τα αποτελέσματα της απεικόνισης και η επαλήθευση της διάγνωσης είναι δυνατή μόνο με βάση το σύνολο όλων των μεθόδων κλινικής και οργανικής εξέτασης.

Θεραπεία

Οι αρχικές μέθοδοι θεραπείας της οστεοχονδρίωσης της οσφυϊκής μοίρας και των εκδηλώσεων πόνου περιλαμβάνουν συνήθως τους ακόλουθους συνδυασμούς:

• Υπερβολικά σύνθετα παυσίπονα Μπορούν να μειώσουν τη φλεγμονή, η οποία συμβάλλει στην ταλαιπωρία, τη δυσκαμψία και τον ερεθισμό των ριζών των νεύρων.
• Παυσίπονα με συνταγή. Σε έντονο πόνο, μπορούν να συνταγογραφηθούν οι μυϊκοί χαλαρωτικά ή τα ναρκωτικά παυσίπονα. Αυτά τα φάρμακα χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία του εντατικού, οξείας πόνου, ο οποίος αναμένεται να διαρκέσει περισσότερο από μερικές ημέρες ή εβδομάδες. Αυτά τα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν εθισμό και να προκαλέσουν σοβαρές παρενέργειες, επομένως θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν με προσοχή.
• Θερμάστρα και πάγος. Η χρήση θερμότητας στην κάτω πλάτη βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, η οποία μειώνει τις μυϊκές κράμπες και την ένταση και βελτιώνει την κινητικότητα. Τα πακέτα πάγου μπορούν να μειώσουν τη φλεγμονή και να ανακουφίσουν τον μέτριο πόνο. Είναι χρήσιμο να χρησιμοποιείτε τη θερμότητα πριν από τις φυσικές ασκήσεις για να χαλαρώσετε τους μυς και να χρησιμοποιήσετε πάγο μετά από σωματική δραστηριότητα για να ελαχιστοποιήσετε τη φλεγμονή.
• Χειροκίνητη θεραπεία. Ο χειρισμός του οποίου πραγματοποιείται από έναν ειδικό είναι μια δημοφιλής μέθοδος ελέγχου του πόνου στον πόνο στην πλάτη. Η άσκηση των γιατρών, των χειροκίνητων θεραπευτών, χρησιμοποιεί τα χέρια τους για να επηρεάσει διάφορες περιοχές του σώματος προκειμένου να μειώσουν την ένταση στους μύες και τις αρθρώσεις. Διαπιστώθηκε ότι οι χειρισμοί είναι ένα αποτελεσματικό μέτρο για την προσωρινή μείωση του πόνου και σε ορισμένες περιπτώσεις είναι εξίσου αποτελεσματικό με τη φαρμακευτική θεραπεία.
• Μασάζ. Η έκθεση με μεθόδους μασάζ μπορεί να μειώσει την τάση και τις κράμπες στους μύες της κάτω πλάτης, να μειώσει την πίεση στη σπονδυλική στήλη και να ανακουφίσει τον πόνο. Επιπλέον, το θεραπευτικό μασάζ μπορεί να βελτιώσει την κυκλοφορία του αίματος, εξασφαλίζοντας την παροχή θρεπτικών ουσιών και οξυγόνου σε τεταμένους μύες.
• Επισκληρίδιο ενέσεις στεροειδών. Η εισαγωγή στεροειδών στον χώρο που περιβάλλει τη σπονδυλική στήλη μπορεί να μειώσει τις παρορμήσεις του πόνου, καθώς και τη φλεγμονή. Η έγχυση στεροειδών μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με το πρόγραμμα φυσικής θεραπείας για την ανακούφιση του πόνου κατά τη διάρκεια φυσικών ασκήσεων και αποκατάστασης. Κατά κανόνα, η επισκληρίδια έγχυση στεροειδών επιτρέπει τη μείωση του πόνου κατά μια περίοδο αρκετών εβδομάδων σε ένα χρόνο.

Σε πολλές περιπτώσεις, για αποτελεσματική αναισθησία, απαιτείται συνδυασμός μεθόδων θεραπείας. Η διαδικασία δοκιμής και σφάλματος, κατά κανόνα, είναι απαραίτητη για να επιλέξει μια θεραπεία που αποδεικνύεται ότι είναι η πιο αποτελεσματική.

Η μεγάλη ανάπαυση στο κρεβάτι δεν συνιστάται και, κατά κανόνα, η ακινητοποίηση είναι δυνατή με έντονο πόνο για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, καθώς η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας μπορεί να οδηγήσει στην αποδυνάμωση των μυών και στην κανονική υποστήριξη της σπονδυλικής στήλης.

Θεραπεία άσκησης και τροποποίηση της δραστηριότητας

Για να διατηρηθεί η υγιής κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης, απαιτούνται φυσικές ασκήσεις. Ένα αποτελεσματικό πρόγραμμα άσκησης για την οσφυϊκή σπονδυλική στήλη πρέπει να περιλαμβάνει:

• Ασκήσεις για τέντωμα για τους μύες της κάτω πλάτης, των γοφών και της λεκάνης, καθώς και των μυών της βλάβης. Η σφραγίδα αυτών των μυών αυξάνει την πίεση στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης και συμβάλλει στην ανάπτυξη του χαμηλότερου πόνου στην πλάτη.
• Οι ασκήσεις ισχύος στους μύες της κάτω πλάτης και της κοιλιάς σας επιτρέπουν να διατηρήσετε καλή στάση και είναι καλύτερο να διατηρήσετε τη σπονδυλική στήλη. Το πρόγραμμα ασκήσεων για την ενίσχυση των μυών μπορεί να περιλαμβάνει ένα ατομικό πρόγραμμα θεραπείας άσκησης, δυναμική σταθεροποίηση της οσφυϊκής σπονδυλικής στήλης, Tai-Chi, Pilates ή άλλων.
• Αερόβια ασκήσεις με χαμηλό επίπεδο φορτίου, οι οποίες αυξάνουν τη συχνότητα των συσπάσεων της καρδιάς, βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος και παρέχουν θρεπτικά συστατικά και οξυγόνο, η οποία είναι απαραίτητη για την αποκατάσταση των ιστών του σώματος. Για παράδειγμα, μπορεί να είναι το περπάτημα, το κολύμπι και το αερόμπικ του νερού.

Τα προγράμματα φυσικών ασκήσεων είναι συνήθως προσαρμοσμένα σε κάθε περίπτωση, ανάλογα με τη γενική κατάσταση της υγείας, τη σοβαρότητα του πόνου και τις προσωπικές προτιμήσεις.

Επιπλέον, οι μικρές προσαρμογές στην καθημερινή δραστηριότητα (τροποποίηση του τρόπου ζωής) μπορούν να μαλακώσουν αποτελεσματικά τον πόνο. Για παράδειγμα, το ντύσιμο ενός κορσέ κατά την άρση βαρών ή την αποφυγή της συστροφής κατά την ανύψωση των βαρών, μπορεί να αποτρέψει τον αυξημένο πόνο λόγω υπερβολικών φορτίων στους δίσκους. Η χρήση μιας εργονομικής καρέκλας και ενός ορθοπεδικού στρώματος μπορεί επίσης να βελτιώσει τη στάση του σώματος και να μειώσει το φορτίο στους δίσκους.

Χειρουργική θεραπεία

Η χειρουργική θεραπεία της οστεοχονδρισμού της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης είναι απαραίτητη σε περιπτώσεις όπου η συντηρητική θεραπεία για 6 μήνες ήταν αναποτελεσματική. Η χειρουργική θεραπεία για την οστεοχονδρία είναι πάντα επιλεκτική, πράγμα που σημαίνει ότι ο ίδιος ο ασθενής αποφασίζει εάν η επιχείρηση πρέπει να υποβληθεί ή όχι.

Συνιστάται να λαμβάνετε υπόψη όλους τους παράγοντες πριν αποφασίσετε για μια επιχείρηση για την οστεοχονδρία, συμπεριλαμβανομένης της διάρκειας της περιόδου αποκατάστασης, της θεραπείας του πόνου κατά τη διάρκεια της ανάκαμψης και της αποκατάστασης της σπονδυλικής στήλης.

Οι συγχωνεύσεις των σπονδύλων

Η τυπική χειρουργική θεραπεία της οστεοχονδρισμού της οσφυϊκής σπονδυλικής στήλης είναι μια χειρουργική επέμβαση συγχώνευσης στην οποία δαπανώνται μαζί δύο σπονδύλοι. Ο σκοπός των συγχωνεύσεων (spondylodeza) είναι να μειώσει τον πόνο και να εξαλείψει την αστάθεια στο τμήμα του κινητήρα της σπονδυλικής στήλης.

Όλες οι εργασίες σύντηξης της σπονδυλικής στήλης έχουν ως εξής:

• Ο κατεστραμμένος δίσκος απομακρύνεται πλήρως από τον μεσοσπονδύλιο (discoctomy).
• Η σταθεροποίηση διεξάγεται χρησιμοποιώντας μεταμόσχευση οστού και / ή εργαλεία (εμφυτεύματα, πλάκες, ράβδους και / ή βίδες).
• Στη συνέχεια, οι σπονδύλοι ασφαλειών, σχηματίζοντας μια σταθερή, ακίνητη δομή. Η μάχη συμβαίνει μέσα σε αρκετούς μήνες μετά τη διαδικασία, και όχι κατά τη διάρκεια της ίδιας της επιχείρησης.

Μετά τη λειτουργία, φορώντας ένα κορσέ, λαμβάνοντας αναλγητικά. Οι ασκήσεις συνδέονται πολύ προσεκτικά, λαμβάνοντας υπόψη τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά του ασθενούς και τον βαθμό αναγέννησης των ιστών. Η πλήρης ανάκαμψη μετά τη συγχώνευση μπορεί να διαρκέσει έως και ένα χρόνο μέχρι να μεγαλώσουν οι σπόνδυλοι μαζί.

Χειρουργική αντικατάσταση ενός τεχνητού δίσκου

Η αντικατάσταση του κατεστραμμένου δίσκου με τεχνητό εμφύτευμα έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια ως εναλλακτική λύση στις συγχωνεύσεις. Η λειτουργία αντικατάστασης του δίσκου συνίσταται στην πλήρη απομάκρυνση του δίσκου που έχει υποστεί βλάβη από τον εκφυλισμό (discoctomy), την αποκατάσταση του χώρου του δίσκου στο φυσικό ύψος και την εμφύτευση του τεχνητού δίσκου.

Αυτή η διαδικασία έχει σχεδιαστεί για να διατηρεί την κίνηση στη σπονδυλική στήλη παρόμοια με τις φυσικές κινήσεις, μειώνοντας την πιθανότητα αύξησης της πίεσης στα γειτονικά σπονδυλικά τμήματα (αρκετά κοινή επιπλοκή της σύντηξης της σπονδυλικής στήλης).

Η ανάκτηση μετά τη λειτουργία αντικατάστασης δίσκου διαρκεί συνήθως έως και 6 μήνες.