Ο πόνος, ο περιορισμός των κινήσεων είναι όλες χαρακτηριστικές εκδηλώσεις της οστεοχονδρωσίας της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Αλλά η ύπουλα αυτής της παθολογίας έγκειται επίσης στο γεγονός ότι τα εσωτερικά όργανα επηρεάζονται τόσο στο επίπεδο του θώρακα όσο και κάτω, επομένως κανείς εκτός από τον γιατρό δεν μπορεί να καταλάβει τι συμβαίνει. Η οστεοχόνδρωση εμφανίζεται ως αποτέλεσμα εκφυλιστικών-δυστροφικών διεργασιών στις οποίες προσβάλλονται δίσκοι, αρθρώσεις, σύνδεσμοι και ρίζες της σπονδυλικής στήλης.
Τα συμπτώματα της νόσου μπορεί να εμφανιστούν σε πολύ πρώιμο στάδιο. Αλλά η ασθένεια της σπονδυλικής στήλης μπορεί να επηρεαστεί, το κύριο πράγμα είναι να γνωρίζουμε τις αιτίες και τους νόμους σύμφωνα με τους οποίους αναπτύσσεται. Οι γιατροί είναι λίγο πολύ ξεκάθαροι για τους λόγους, αλλά ο μηχανισμός ανάπτυξης παραμένει κατά κάποιο τρόπο στη «σκιά».
Αιτίες και εξέλιξη της νόσου
Οποιοδήποτε μέρος της σπονδυλικής στήλης είναι συνεχώς υπό φορτίο, τόσο στατικό όσο και δυναμικό. Η σταθερή πίεση οδηγεί στο γεγονός ότι παραβιάζεται η ακεραιότητα του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Είναι κατεστραμμένο, το εσωτερικό εξάρτημα αρχίζει να διογκώνεται προς τα έξω.
Ο δίσκος τρέφεται, όπως κάθε άλλος χόνδρος, με έναν ιδιαίτερο τρόπο: όταν πιέζεται, απελευθερώνει υγρό από τον εαυτό του και όταν εκτονωθεί η πίεση, σαν σφουγγάρι, απορροφά όλα τα θρεπτικά συστατικά. Αυτός ο μηχανισμός δεν λειτουργεί κατά τις παρατεταμένες στατικές στάσεις ή κατά την άσκηση, όταν ασκείται σταθερή πίεση στο δίσκο. Οι καθημερινές πρωινές ασκήσεις έχουν θετική επίδραση στη διατροφή.
Στάδια εκφυλισμού
Για να κατανοήσετε καλύτερα τα συμπτώματα, πρέπει να κατανοήσετε ποια στάδια περνά ο μεσοσπονδύλιος δίσκος και τι συμβαίνει σε αυτόν. Όπως, όμως, σε ολόκληρη τη σπονδυλική στήλη.
Στο πρώτο στάδιο, δεν υπάρχει πόνος και η επίθεση δεν εκδηλώνεται με κανέναν τρόπο, αλλά η διαδικασία έχει ήδη ξεκινήσει, το εσωτερικό μέρος κινείται ήδη ελεύθερα.
Στο δεύτερο στάδιο, μια επίθεση πόνου γίνεται ήδη πλήρως αισθητή, τα ριζικά συμπτώματα ενώνονται, ένα άτομο χρησιμοποιεί ενεργά αλοιφές, αλλά η αιτία δεν έχει επιλυθεί. Ο δίσκος προεξέχει σταδιακά και αρχίζει να πιέζει τον νωτιαίο μυελό. Στο τρίτο στάδιο, μια επίθεση πόνου, η οποία εκδηλώνει κυρίως οστεοχόνδρωση της θωρακικής περιοχής, γίνεται πιο φωτεινή και πιο έντονη, οι αλοιφές δεν βοηθούν. Ο δίσκος διογκώνεται σταδιακά, εμφανίζεται η προεξοχή του.
Το τελευταίο στάδιο οδηγεί στην εμφάνιση σημαδιών βλάβης έξω από τα εξαρτήματα του δίσκου. Η κλινική εικόνα χαρακτηρίζεται από συμπίεση των ριζών, των αιμοφόρων αγγείων και του ίδιου του νωτιαίου μυελού. Ως αποτέλεσμα, αναπτύσσεται μια επίθεση πόνου σημαντικής έντασης.
Το σώμα καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να μειώσει τον πόνο, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται στη σπονδυλική στήλη χαρακτηριστικές αναπτύξεις, οστεόφυτα. Οι ρίζες του νωτιαίου μυελού συμπιέζονται ως αποτέλεσμα της στένωσης των μεσοσπονδύλιων τρημάτων. Η πίεση οδηγεί στο γεγονός ότι επηρεάζονται τα υπόλοιπα εσωτερικά όργανα. Η θεραπεία τους δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα, κάτι που μερικές φορές μπερδεύει τον γιατρό.
Συμπτώματα της νόσου
Πολύ συχνά, η αιτία της ήττας αυτού του συγκεκριμένου τμήματος της σπονδυλικής στήλης έγκειται στον καθιστικό τρόπο ζωής, με τη διευκρίνιση αυτής της περίστασης, η διάγνωση διευκολύνεται πολύ. Συνήθως, ασκείται πίεση εάν ένα άτομο κάθεται σε υπολογιστή ή σε μια καρέκλα για πολλή ώρα. Ο πόνος είναι ως επί το πλείστον θαμπό στη φύση, στη συνέχεια γίνεται πόνος και καύση. Εντοπίζεται στη μέση, ανάμεσα στις ωμοπλάτες, ανησυχεί κάποια συμπίεση στην περιοχή του θώρακα.
Εάν προσπαθήσετε να νιώσετε την περιοχή των ακανθωδών και εγκάρσιων διεργασιών της σπονδυλικής στήλης, ο πόνος θα αυξηθεί σημαντικά.
Η διάγνωση απλοποιείται με την τάση των παρασπονδυλικών μυών. Τα σημάδια εντείνονται εάν ζητήσετε από τον ασθενή να πάρει μια βαθιά αναπνοή, να κάνει στροφές με το σώμα.
Μερικοί ασθενείς σημειώνουν πόνο στην ωμοπλάτη ή στην κάτω θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Αυτό ονομάζεται σύνδρομο του οπίσθιου πλευρικού και εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της μετατόπισης των κάτω πλευρών. Ο πόνος μπορεί να εξαφανιστεί ξαφνικά, αλλά μπορεί να ενταθεί κατά τις στροφές.
Τα σημάδια εκδηλώνονται με πόνο στη ζώνη κατά μήκος των μεσοπλεύριων διαστημάτων, εδώ περνάει το νεύρο. Η ευαισθησία είναι μειωμένη στην περιοχή όπου διακλαδίζεται το κατεστραμμένο νεύρο. Ανησυχώντας για την παραισθησία, η βαθιά και επιφανειακή ευαισθησία μειώνεται. Τα σημάδια συνοδεύονται από παραβίαση της λειτουργίας της κοιλιακής πρέσας, τα αντανακλαστικά του γονάτου και της φτέρνας μειώνονται.
Βλάβη στα εσωτερικά όργανα
Παράλληλα με τον πόνο, υπάρχει παραβίαση της λειτουργίας των εσωτερικών οργάνων. Στην περιοχή του θωρακικού νωτιαίου μυελού υπάρχουν κέντρα υπεύθυνα για το έργο της καρδιάς, του πνευμονικού συστήματος, του ήπατος, των εντέρων και των νεφρών, του παγκρέατος. Δυσκολία στην αναπνοή, πόνος και διακοπές στο έργο της καρδιάς, που μοιάζουν με στηθάγχη, μπορεί να ενοχλήσουν. Οι μαστικοί αδένες μπορεί να πονέσουν ή όλα εντοπίζονται στην περιοχή του δεξιού ή του αριστερού υποχονδρίου, που μοιάζει με επίθεση χολοκυστίτιδας ή παγκρεατίτιδας.
Πονόλαιμος ή οισοφάγος. Τα συμπτώματα εντοπίζονται στην περιοχή του αριστερού υποχονδρίου ή της κοιλιάς και μοιάζουν με συμπτώματα γαστρίτιδας ή φλεγμονής του εντέρου (κολίτιδα, εντερίτιδα). Οι παραβιάσεις μπορεί να προέρχονται από τα νεφρά και το αναπαραγωγικό σύστημα.
Διάγνωση
Η καθιέρωση μιας σωστής διάγνωσης με βάση μόνο τα συμπτώματα μπορεί να είναι δύσκολη. Γι' αυτό η διάγνωση περιλαμβάνει την παραγωγή ακτινογραφίας. Σε αυτό είναι ορατές οι χαρακτηριστικές αλλαγές, οι οποίες εκδηλώνουν οστεοχόνδρωση της θωρακικής περιοχής με τη μορφή μείωσης του ύψους των δίσκων, σκλήρυνσης των ακραίων πλακών και σχηματισμού οστεοφύτων.
Επιπλέον, γίνεται αξονική τομογραφία εάν η ακτινογραφία δεν δώσει αποτέλεσμα. Η μελέτη συμπληρώνεται με μαγνητική τομογραφία, δείχνει μαλακούς ιστούς, οπότε τίθεται η διάγνωση της δισκοκήλης.
Η διαφορική διάγνωση απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή· πραγματοποιείται όχι μόνο βάσει καταγγελιών και κλινικών εκδηλώσεων. Έτσι, ο πόνος στην περιοχή της καρδιάς δεν επηρεάζεται από τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη στηθάγχη. Ο πόνος στην επιγαστρική περιοχή δεν επηρεάζεται από την πρόσληψη τροφής και δεν υπάρχει εποχική εκδήλωση συμπτωμάτων. Όλα εμφανίζονται το βράδυ και εξαφανίζονται εντελώς μετά από έναν βραδινό ύπνο.
Θεραπευτική αγωγή
Η θεραπεία περιλαμβάνει τη λήψη όλων των ειδών φαρμάκων, αυτά είναι χάπια και ενέσεις. Ξεκινούν με φάρμακα που ανακουφίζουν τη φλεγμονώδη διαδικασία, παραδοσιακά μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) χρησιμοποιούνται για αυτό. Εξαλείφοντας τον πόνο και τη φλεγμονή, βοηθούν στη χαλάρωση των μυών. Μόνο ένας γιατρός πρέπει να τα συνταγογραφήσει, διαφορετικά υπάρχει υψηλός κίνδυνος επιπλοκών και υπάρχουν αντενδείξεις για χρήση. Τα δισκία λαμβάνονται, σύμφωνα με τη σύσταση, συχνά μετά τα γεύματα, αλλά ο γιατρός μπορεί επίσης να συνταγογραφήσει ενέσεις. Τοπικά, αυτή η ομάδα φαρμάκων εφαρμόζεται με τη μορφή αλοιφής, η οποία εφαρμόζεται περίπου τρεις φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Τα αναλγητικά μπορούν να συμπληρώσουν την ομάδα φαρμάκων που περιγράφηκαν παραπάνω, με έντονο πόνο, οι ενέσεις συνταγογραφούνται από τον γιατρό, εάν όλα δεν είναι τόσο άσχημα, τα δισκία είναι επίσης κατάλληλα. Με πόνο σημαντικής έντασης, ο αποκλεισμός με το φάρμακο μπορεί να πραγματοποιηθεί απευθείας στο επίκεντρο του πόνου, σας επιτρέπει να αφαιρέσετε γρήγορα την επίθεση. Ειδικές αναισθητικές αλοιφές μπορούν επίσης να συμπληρώσουν τη θεραπεία.
Τα χονδροπροστατευτικά σάς επιτρέπουν να αποκαταστήσετε τη δομή του χόνδρου, αλλά πρέπει να παίρνετε φάρμακα σε αυτήν την ομάδα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο γιατρός συνταγογραφεί, κατά την κρίση του, ενέσεις ή χάπια που λαμβάνονται σε μαθήματα. Πρόσφατα, τα σκευάσματα αυτής της ομάδας παρουσιάζονται με τη μορφή αλοιφής, η οποία εφαρμόζεται εξωτερικά.
Συμπληρώστε την πλήρη θεραπεία με φάρμακα της αντισπασμωδικής ομάδας. Η δράση στοχεύει στη χαλάρωση των μυών που είναι τσιμπημένες αρτηρίες και νεύρα. Η πίεση μειώνεται, η κατάσταση του ασθενούς διευκολύνεται.
Οι αλοιφές χρησιμοποιούνται ενεργά, δρουν τοπικά, βοηθώντας στην ανακούφιση μιας επίθεσης πόνου. Οι αλοιφές εφαρμόζονται στην επώδυνη περιοχή, όπου ζεσταίνουν το δέρμα. Επίσης, αποδεικνύεται ότι χρησιμοποιούνται αλοιφές κατά μήκος των νεύρων, έτσι ώστε να μπορούν να ανακουφίσουν αποτελεσματικότερα μια επίθεση πόνου. Συμπλήρωμα, εκτός από την αλοιφή, η θεραπεία είναι ικανή για σοβάδες μουστάρδας
Χρησιμοποιούνται επίσης φάρμακα ορμονικής βάσης, κυρίως ενέσεις. Συνταγογραφούνται ως έσχατη λύση, όταν είναι απαραίτητο να ανακουφιστεί μια επίθεση έντονου πόνου. Συχνά χρησιμοποιείται παραλεκτικός αποκλεισμός της πληγείσας περιοχής του νεύρου ή της ρίζας, τα φάρμακα χρησιμοποιούνται με βάση τις ορμόνες.
Συμπληρώστε όλα τα παρασκευάσματα που βασίζονται σε βιταμίνες, γίνονται ενέσεις στους μυς. Τα φάρμακα μπορούν να αντιπροσωπεύονται από βιοενεργά συμπληρώματα, τα δισκία των οποίων βελτιώνουν τη διατροφή του χόνδρου και ανακουφίζουν από την πίεση.
Φυσιοθεραπεία
Όλα τα είδη των τεχνικών χρησιμοποιούνται ενεργά για να βοηθήσουν στην ηρεμία ακόμη και μιας ισχυρής επίθεσης. Με τις διαδικασίες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φάρμακα που λειτουργούν ως ένα είδος αποκλεισμού. Ο κατάλογος των διαδικασιών μπορεί να αναπαρασταθεί ως εξής:
- Θεραπεία κρουστικών κυμάτων. Λόγω του κρουστικού κύματος, αποκαθιστά τη διατροφή και την παροχή αίματος στη σπονδυλική στήλη, εξαλείφει την επίθεση πόνου και σας επιτρέπει να απαλλαγείτε από τη φλεγμονή.
- Υπεριώδης ακτινοβολία. Προωθεί την καλύτερη απορρόφηση του ασβεστίου.
- δονητική θεραπεία. Η έκθεση σε ήχο υψηλής συχνότητας βελτιώνει τη ροή του αίματος, ανακουφίζει από την πίεση και τον πόνο.
- Μαγνητοθεραπεία. Η έκθεση σε μαγνητικό πεδίο βελτιώνει τις ζωτικές διαδικασίες των κυττάρων, επιταχύνει την αναγέννηση. Ο Darsonval ενεργεί παρόμοια.
- Ηλεκτροφόρηση. Η επίδραση του ρεύματος, η οποία συμβάλλει στο γεγονός ότι τα φάρμακα διεισδύουν βαθύτερα στους ιστούς.
- Διοδιναμίκ. Η επίδραση του ρεύματος μεταβλητής συχνότητας μειώνει αποτελεσματικά τον πόνο.
- Κολύμπι. Επιτρέπει στους μυς να χαλαρώσουν. Συνιστάται να κολυμπήσετε μόνο σε πισίνα με ζεστό νερό.
- Λουτροθεραπεία. Χρήση για την επεξεργασία μεταλλικών νερών και λάσπης. Τα μέταλλα συμβάλλουν στη διαδικασία επούλωσης, η πίεση στις ρίζες μειώνεται.
- Βελονισμός. Παρέχει την επίδραση λεπτών βελόνων στα ενεργά σημεία του σώματος.
- Χειροκίνητη θεραπεία ή μασάζ. Μπορείτε επιπλέον να χρησιμοποιήσετε αλοιφές που βοηθούν στη χαλάρωση των μυών και στην απελευθέρωση των αιμοφόρων αγγείων και των νεύρων.
Οι μέθοδοι επιλέγονται αυστηρά μεμονωμένα από γιατρό. Το κύριο πράγμα δεν είναι να ξεκινήσει η ασθένεια.