Συμπτώματα και μέθοδοι θεραπείας της οστεοχόνδρωσης της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

Η πιο κοινή αιτία του πόνου στην πλάτη είναι η ανάπτυξη μιας τέτοιας νόσου του μυοσκελετικού συστήματος όπως η οστεοχόνδρωση. Εάν νωρίτερα αυτή η παθολογία βρέθηκε κυρίως σε ηλικιωμένους και λιγότερο συχνά στη μέση ηλικία, τώρα η οστεοχόνδρωση έχει γίνει πολύ νεότερη, συχνά διαγιγνώσκεται σε άτομα των οποίων η ηλικία είναι 20-30 χρόνια.

Σύμφωνα με ιατρικά στατιστικά στοιχεία, συχνά η ασθένεια επηρεάζει την οσφυϊκή και την οσφυϊκή σπονδυλική στήλη.

Χαρακτηριστικά της νόσου

Η οστεοχόνδρωση είναι μια παθολογία του μυοσκελετικού συστήματος που επηρεάζει το πιο σημαντικό συστατικό του - τη σπονδυλική στήλη. Προκύπτει λόγω του γεγονότος ότι αρχίζουν να αναπτύσσονται δυστροφικές αλλαγές στους μεσοσπονδύλιους δίσκους.

Η ασθένεια επηρεάζει όχι μόνο τον ιστό των μεσοσπονδύλιων δίσκων, αλλά αρχίζουν να εμφανίζονται αρνητικές αλλαγές στους γύρω ιστούς, επηρεάζοντας τους συνδέσμους και τους μύες.

Ο λόγος για τον επιπολασμό της οσφυϊκής μορφής της οστεοχόνδρωσης είναι ότι το συγκεκριμένο τμήμα της σπονδυλικής στήλης υπόκειται στο μεγαλύτερο σωματικό στρες.

Με αυτήν την ασθένεια, εμφανίζονται χαρακτηριστικές αλλαγές στον πυρήνα του πυρήνα, που αποτελεί μέρος του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Αυτός ο δίσκος εκτελεί λειτουργίες απόσβεσης.

Εάν διαταραχθεί η ανταλλαγή νερού στους μεσοσπονδύλιους δίσκους, γίνονται λεπτότερες και αυξάνεται η ευθραυστότητά τους.

Τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας είναι πιο ευαίσθητα στην παθολογική διαδικασία, καθώς οι μεταβολικές διεργασίες στους ιστούς των μεσοσπονδύλιων δίσκων αρχίζουν να επιδεινώνονται όταν φτάσουν σε μια συγκεκριμένη ηλικία.

Υπό την επίδραση αρνητικών αλλαγών, τα όρια του πυρήνα pulposus επεκτείνονται σταδιακά, τείνει να εισέλθει στον μεσοσπονδύλιο χώρο. Αυτό συνήθως τελειώνει με τη μετατόπιση του πυρήνα στο νωτιαίο κανάλι, ως αποτέλεσμα του οποίου συμπιέζεται και τσιμπάται από νευρικές ίνες και αιμοφόρα αγγεία.

Τα τσιμπωμένα νεύρα είναι η αιτία του πόνου στην οστεοχόνδρωση. Μπορεί επίσης να υπάρξει επιδείνωση της λειτουργίας των εσωτερικών οργάνων.

Με την εξέλιξη της παθολογίας, αυξάνεται η δύναμη της πίεσης στους σπονδύλους. Το σώμα επιδιώκει να αντισταθμίσει το ελάττωμα και η ανάπτυξη του οστικού ιστού της σπονδυλικής στήλης επιταχύνεται σημαντικά. Ως αποτέλεσμα, οι παθολογικές αυξήσεις - οστεοφύτα - σχηματίζονται στους σπονδύλους. Τελικά, αυτό διαταράσσει περαιτέρω τη λειτουργικότητα της προσβεβλημένης σπονδυλικής στήλης.

Με προχωρημένες μορφές οστεοχόνδρωσης, ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει παράλυση των κάτω άκρων. Λόγω της καθυστερημένης πρόσβασης σε ιατρική περίθαλψη, ένα άτομο μπορεί να γίνει αναπηρία.

Αιτίες της οστεοχόνδρωσης της οσφυϊκής και της οσφυϊκής σπονδυλικής στήλης

Η οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής και της οσφυϊκής σπονδυλικής στήλης αναπτύσσεται λόγω ακατάλληλης κατανομής του φορτίου στη σπονδυλική στήλη. Εάν αυτό συνδυαστεί με άλλους αρνητικούς παράγοντες, επιταχυνθεί η πρόοδος της οστεοχόνδρωσης, μπορεί να αποκτήσει πιο σοβαρές μορφές.

Η ασθένεια μπορεί να προκληθεί από:

• τακτική βαριά σωματική εργασία, ανύψωση βαρέων αντικειμένων (άτομα ορισμένων επαγγελμάτων, καθώς και αθλητές που συμμετέχουν στην άρση βαρών, κινδυνεύουν).
• ανεπαρκής σωματική δραστηριότητα, η οποία επηρεάζει αρνητικά την κατάσταση των μυών και οδηγεί σε επιδείνωση της κυκλοφορίας του αίματος, μεταβολικές διεργασίες και μείωση της ποσότητας των θρεπτικών ουσιών που εισέρχονται στους ιστούς.
• ο ασθενής είναι υπέρβαρος, γεγονός που οδηγεί στο γεγονός ότι η σπονδυλική στήλη εκτίθεται συνεχώς σε βαριά φορτία.
• προβλήματα με στάση σώματος και ακατάλληλο βάδισμα.
• την παρουσία συγγενών παραμορφώσεων ή άλλων ελαττωμάτων της σπονδυλικής στήλης ή ολόκληρου του σκελετού.
• τα επίπεδα πόδια μπορούν επίσης να προκαλέσουν την ανάπτυξη της οστεοχονδρωσίας, καθώς σε ασθενείς με παραμόρφωση του ποδιού, το τόξο του δεν μπορεί να απορροφήσει πλήρως το φορτίο κατά τη διάρκεια της κίνησης, γεγονός που οδηγεί σε αυξημένα φορτία στους μεσοσπονδύλιους δίσκους.
• τραυματικός τραυματισμός της σπονδυλικής στήλης;
• γενετικά προσδιορισμένες διαταραχές σχηματισμού ιστού οστού.
• αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία.
• λοιμώξεις που επηρεάζουν τον οστικό ιστό (φυματίωση, οστεομυελίτιδα).
• φλεγμονώδεις διεργασίες που επηρεάζουν τα οστά και τις αρθρώσεις (συμπεριλαμβανομένης της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, της αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας).
• ανεπάρκεια βιταμινών και μετάλλων
• έκθεση σε επιβλαβείς και τοξικές ουσίες.

Η πιο συνηθισμένη αιτία της παθολογίας είναι τα βαριά φορτία στη σπονδυλική στήλη σε ασθενείς με ακατάλληλη στάση.

Συμπτώματα ασθενειών

Η εκδήλωση και η σοβαρότητα των συμπτωμάτων της οστεοχόνδρωσης εξαρτώνται από το στάδιο της νόσου.

Υπάρχουν 4 στάδια της νόσου:

1. Το πρώτο στάδιο χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση πόνου στην οσφυϊκή περιοχή (οσφυϊκή χώρα), σπασμούς των γύρω μυϊκών ιστών και πρήξιμο στην πληγείσα περιοχή. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αρχίζει μια αλλαγή και μετατόπιση του πυρήνα του πυρήνα των μεσοσπονδύλιων δίσκων, η οποία προκαλεί ερεθισμό των νευρικών απολήξεων.
2. Στο δεύτερο στάδιο, ξεκινά η διαδικασία καταστροφής των ινωδών δακτυλίων των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Οι σπόνδυλοι γίνονται ασταθείς, η κινητικότητά τους αυξάνεται, με αποτέλεσμα να υπάρχει σταθερή ένταση των γειτονικών μυών. Ο πόνος σημειώνεται κατά μήκος του ισχιακού νεύρου. Σε αυτό το στάδιο της νόσου, μερικές φορές μπορεί να αρχίσουν διαταραχές στη λειτουργία των εσωτερικών οργάνων.
3. Κατά τη διάρκεια του τρίτου σταδίου, παρατηρείται ρήξη των ινωδών δακτυλίων και απελευθέρωση των περιεχομένων του πυρήνα του πυρήνα. Ως αποτέλεσμα, σχηματίζονται δίσκοι με κήλη. Όλα αυτά συμβάλλουν στην περαιτέρω παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης (μπορεί να παρατηρηθεί ανάπτυξη σκολίωσης, κύφωσης ή λόρδωσης). Οι οξύι πόνοι γίνονται μόνιμοι, αυτό οφείλεται στο ριζικό σύνδρομο, στο οποίο οι νευρικές ρίζες συμπιέζονται από θραύσματα που έχουν πέσει από τους ινώδεις δακτυλίους.
4. Το τέταρτο στάδιο χαρακτηρίζεται από σοβαρές παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης, παθολογικές αυξήσεις εμφανίζονται στους σπονδύλους. Μπορεί να υπάρχει σημαντική ανακούφιση από τον πόνο, αλλά αυτό δεν σημαίνει βελτίωση της κατάστασης του ασθενούς. Αντιθέτως, οι κινήσεις ενός ατόμου περιορίζονται σοβαρά. Συνήθως, οι ασθενείς με οστεοχόνδρωση σταδίου 4 απαιτούν εγγραφή αναπηρίας.

Ένα από τα κύρια συμπτώματα της νόσου είναι ο πόνος στην οσφυϊκή περιοχή, ο οποίος μπορεί επίσης να εξαπλωθεί στα ουρά και στα κάτω άκρα. Χωρίζεται σε 3 τύπους:

1. Lumbago- επιθέσεις οξέος πόνου που ξεκινούν όταν κάνετε ξαφνικές κινήσεις ή ανύψωση βαριών αντικειμένων.
2. Lumbodynia- σοβαρός τακτικός πόνος που σχετίζεται με βλάβη στον μεσοσπονδύλιο χόνδρο και τις μυϊκές ίνες.
3. Lumboishalgia- χαρακτηρίζεται από αίσθηση πόνου, αίσθημα κρύου ή θερμότητας στην οσφυϊκή περιοχή, καθώς και στα πόδια.

Η ψυχολογική κατάσταση ενός ατόμου μπορεί επίσης να προκαλέσει πόνο.

Εκτός από τον πόνο, η οστεοχόνδρωση χαρακτηρίζεται από:

• αίσθημα αδυναμίας στο κάτω μισό του σώματος και στα πόδια.
• επιδείνωση των αντανακλαστικών των τενόντων των κάτω άκρων.
• μυρμήγκιασμα, το οποίο μπορεί να γίνει αισθητό από το κάτω μέρος της πλάτης μέχρι το πόδι.
• καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης;
• με οστεοχόνδρωση της οσφυοκράμβης, συχνά υπάρχει δυσλειτουργία στη λειτουργία των πυελικών οργάνων (διαταραχή ούρησης, ακράτεια κοπράνων, στυτική δυσλειτουργία).
• προβλήματα του δέρματος (ξηρότητα, ξεφλούδισμα, γαλάζια απόχρωση) και αλλαγές στην εφίδρωση μπορεί επίσης να εμφανιστούν στο κάτω μέρος της πλάτης και στους γλουτούς.

Εάν εντοπίσετε τα αναφερόμενα συμπτώματα, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό το συντομότερο δυνατό για να ξεκινήσετε αμέσως τη θεραπεία και να αποφύγετε σοβαρές συνέπειες.

Θεραπεία της οστεοχόνδρωσης της οσφυϊκής και της οσφυϊκής σπονδυλικής στήλης

Ιατρική

Για έναν ασθενή που έχει διαγνωστεί με οστεοχόνδρωση, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει τους ακόλουθους τύπους θεραπείας (συμπεριλαμβανομένων αρκετών ταυτόχρονα):

• φαρμακευτική αγωγή;
• διαδικασίες φυσιοθεραπείας;
• ιατρικό μασάζ και χειροκίνητη θεραπεία;
• εκτέλεση χειρουργικής επέμβασης.

Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά σε καθεμία από αυτές τις μεθόδους.

Τα φάρμακα συνταγογραφούνται για την ανακούφιση του πόνου, την καταπολέμηση της φλεγμονής και τη βελτίωση της αναγέννησης των ασθενών ιστών. Ο ασθενής μπορεί να εκχωρηθεί:

• αναλγητικά (ανακούφιση από τον πόνο)
• μυοχαλαρωτικά (χρησιμοποιούνται για τη χαλάρωση των μυϊκών ινών και την ανακούφιση των σπασμών).
• chondroprotectors (προωθήστε την αναγέννηση του χόνδρου και του οστικού ιστού και προστατεύστε τους από αρνητικές επιδράσεις).
• αντιφλεγμονώδη φάρμακα;
• σε περίπτωση οιδήματος, συνταγογραφούνται διουρητικά (διουρητικά).
• φάρμακα που βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος.
• σύμπλοκα βιταμινών και ανόργανων συστατικών.

Σε κοινές μορφές οστεοχόνδρωσης, όταν τα συμβατικά αναλγητικά είναι αναποτελεσματικά, μπορεί να συνταγογραφούνται αποκλεισμοί. Ποια συγκεκριμένα φάρμακα πρέπει να χρησιμοποιηθούν, καθώς και το σχήμα και η διάρκεια της θεραπείας, καθορίζεται από τον γιατρό, λαμβάνοντας υπόψη το στάδιο της νόσου και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων.

Συνιστάται να συνταγογραφείτε φυσιοθεραπεία μαζί με φάρμακα για να αυξήσετε την αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Με την οστεοχόνδρωση, υποδεικνύονται οι ακόλουθες διαδικασίες:

• θεραπεία με λέιζερ;
• θεραπεία μαγνητικού συντονισμού;
• φωνοφόρηση;
• θεραπεία κύματος σοκ.

Αυτές οι θεραπείες βοηθούν στην ανακούφιση του πόνου, στη μείωση της φλεγμονής και στην αποκατάσταση του κατεστραμμένου ιστού. Η χρήση μιας δέσμης λέιζερ είναι πολύ αποτελεσματική, αυτό σας επιτρέπει να έχετε μια σταθερή ύφεση.

Όταν συνταγογραφείται φωνοφόρηση, χρησιμοποιούνται επιπλέον τοπικά φάρμακα (αυτή η μέθοδος επιτρέπει στο φάρμακο να διεισδύσει βαθιά κάτω από το δέρμα απευθείας στη βλάβη). Για να μεγιστοποιηθεί ο εμπλουτισμός των ιστών με οξυγόνο, ο γιατρός μπορεί επίσης να συνταγογραφήσει θεραπεία με όζον.

Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η φυσιοθεραπεία αντενδείκνυται σε ορισμένες παθολογίες. Δεν πρέπει να συνταγογραφείται σε ασθενείς με ογκολογικές παθήσεις, θυρεοτοξίκωση, διαβήτη, φυματίωση, μολυσματικές ασθένειες.

Το μασάζ και η χειροκίνητη θεραπεία μπορούν να συνταγογραφούνται ταυτόχρονα με φάρμακα και διαδικασίες φυσικοθεραπείας, γεγονός που ενισχύει το θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Αυτές οι μέθοδοι επηρεάζουν την αγωγή των νευρικών παλμών και βοηθούν στην ομαλοποίηση του μυϊκού τόνου.

Η χειρουργική επέμβαση ενδείκνυται μόνο στα μεταγενέστερα στάδια της νόσου, όταν άλλες μέθοδοι θεραπείας είναι άχρηστες. Απαιτείται χειρουργική επέμβαση εάν:

• ο ασθενής πάσχει από σοβαρό πόνο που δεν μπορεί να ελεγχθεί από φάρμακα.
• κήλη δίσκου;
• ο ασθενής διαγιγνώσκεται με συμπίεση νωτιαίου μυελού (αυτό οδηγεί σε μειωμένη ευαισθησία και κινητικές λειτουργίες - από αίσθημα αδυναμίας έως παράλυση).
• Σημειώνεται η ανάπτυξη του συνδρόμου ουράς αλόγου.

Σήμερα, οι σύγχρονες επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας και χαμηλών τραυματισμών εκτελούνται όλο και πιο συχνά, επιτρέποντας τη σύντομη μείωση της περιόδου αποκατάστασης. Ελλείψει επιπλοκών, ο ασθενής θα μπορεί να κινηθεί κανονικά μέσα σε λίγους μήνες μετά τη χειρουργική επέμβαση.

Λαϊκές θεραπείες

Οι παραδοσιακές θεραπείες βοηθούν στην ανακούφιση του πόνου, στη μείωση της φλεγμονής και στη βελτίωση της κινητικότητας. Εδώ είναι διάφοροι τρόποι για τη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης με λαϊκές θεραπείες.

1. Πρέπει να πάρετε ωμά πατάτες, να τα τρίψετε και να τα ανακατέψετε με φυσικό μέλι. Το προκύπτον μείγμα πρέπει να τοποθετηθεί στην πλάτη σας και να ασφαλιστεί με έναν επίδεσμο για τουλάχιστον 2 ώρες. Βοηθά επίσης να εφαρμόσετε ζεστές βραστές πατάτες στην πληγείσα περιοχή.
2. Τρίψτε το σκόρδο και ανακατέψτε σε ίσα μέρη με τζίντζερ. Στη συνέχεια προσθέστε λίγο ελαιόλαδο. Το προκύπτον φάρμακο πρέπει να τρίβεται στην πλάτη τη νύχτα για να βελτιωθεί η κυκλοφορία του αίματος και να μειωθεί η ένταση των μυών.
3. Ανακατέψτε μια κουταλιά λάδι μενθόλης με μια κουταλιά λάδι έλατου. Το μείγμα πρέπει να τρίβεται στην πλάτη.
4. Πάρτε ψιλοκομμένο πεύκο ή βελόνες ερυθρελάτης σε ποσότητα ½ κουταλιά της σούπας ανά 200 ml (1 ποτήρι) βραστό νερό και αφήστε το να μαγειρευτεί για 30 λεπτά. Πίνετε ½ ποτήρι 2 φορές την ημέρα.
5. Ανακατέψτε μια κουταλιά της σούπας μούρα και βότανα μέντας, βράστε με βραστό νερό (1 ποτήρι), αφήστε το να μαγειρευτεί και στραγγίστε. Πιείτε το ζωμό σταδιακά όλη την ημέρα.

Είναι σημαντικό να κατανοήσετε ότι η θεραπεία με λαϊκές θεραπείες δεν μπορεί να αντικαταστήσει μια επίσκεψη σε γιατρό. Οι λαϊκές μέθοδοι ανακουφίζουν προσωρινά τα συμπτώματα, αλλά δεν εξαλείφουν πλήρως την ασθένεια.

Επιπλέον, ενδέχεται να μην είναι κατάλληλα για κάθε ασθενή, επομένως συνιστάται ιδιαίτερα να συμβουλευτείτε έναν ειδικό πριν τον χρησιμοποιήσετε.

Ασκήσεις φυσικοθεραπείας

Η φυσιοθεραπεία στοχεύει στην ενίσχυση των μυών της κάτω πλάτης, των γλουτών και των μηρών, η οποία βοηθά στην ανακούφιση του πόνου, στη μείωση του βαθμού τσίμπημα των νεύρων και των αιμοφόρων αγγείων και στην αποκατάσταση της ευελιξίας.

Για να είναι οι ασκήσεις όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικές και να μην προκαλούν βλάβη, πρέπει να ακολουθούνται ορισμένες οδηγίες:

• οι ασκήσεις πρέπει να εκτελούνται σε φυσικά ρούχα που δεν περιορίζουν την κίνηση.
• η οσφυϊκή μοίρα κατά τη διάρκεια της φυσικής αγωγής δεν πρέπει να είναι υποθερμική.
• εάν πρέπει να πάρετε θέση ψέματος για να εκτελέσετε την άσκηση, είναι καλύτερα να βάλετε ένα στρογγυλό κύλινδρο κάτω από το κάτω πόδι.
• θα πρέπει να αρχίσετε να ασκείτε το νωρίτερο μία ώρα μετά το φαγητό.
• για να επιτύχετε ένα βιώσιμο θετικό αποτέλεσμα, είναι απαραίτητο να ασκείτε τακτικά ασκήσεις φυσικοθεραπείας.
• οι ασκήσεις πρέπει να γίνονται ομαλά, αργά και να επικεντρώνονται στη μυϊκή εργασία.
• πρέπει να παρακολουθείτε την αναπνοή σας, θα πρέπει να είναι ομοιόμορφη και βαθιά.
• είναι χρήσιμο να κρατάτε ένα ημερολόγιο που περιλαμβάνει αλλαγές από την ημέρα που αρχίζετε να κάνετε τις ασκήσεις.

Ποιες ασκήσεις πρέπει να εκτελούνται εξαρτάται από τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων της οστεοχόνδρωσης.

Στην οξεία οστεοχονδρόζη της οσφυϊκής μοίρας, η σπονδυλική στήλη δεν πρέπει να φορτώνεται, θα πρέπει να τηρείτε την ανάπαυση στο κρεβάτι (κατά προτίμηση χρησιμοποιώντας ένα ορθοπεδικό στρώμα) και μπορείτε να κάνετε φυσική αγωγή ενώ ξαπλώνετε στην πλάτη σας, επαναλαμβάνοντας κάθε κίνηση 8-10 φορές. Μπορείτε να συμβουλευτείτε τις ακόλουθες ασκήσεις:

1. Ξαπλωμένος στην πλάτη σας, βάλτε έναν κύλινδρο κάτω από τις κνήμες σας και λυγίστε τα γόνατά σας. Ο ασθενής πρέπει να λυγίσει τα χέρια του σε μια γροθιά και να λυγίσει, και επίσης πρέπει να λυγίσει τα πόδια στον αστράγαλο. Αυτές οι κινήσεις γίνονται εναλλάξ με κάθε χέρι και πόδι.
2. Πρέπει να λυγίσετε και να λυγίσετε εναλλάξ τα πόδια σας, μετακινώντας μόνο τα γόνατά σας. Η πλάτη δεν πρέπει να κινείται ταυτόχρονα.
3. Περιστρέψτε κάθε πόδι με τη σειρά.
4. Επεκτείνετε τα χέρια και τα πόδια και μετά ξεκινήστε να κάμπτετε και να επεκτείνετε τους αγκώνες και των δύο βραχιόνων ταυτόχρονα. Κατά την κάμψη, πρέπει να εισπνέετε και κατά τη διάρκεια της επέκτασης να εκπνέετε. Κρατήστε τα χέρια σας ψηλά.

Συνιστώμενες ασκήσεις για υποξεία οσφυϊκή οστεοχόνδρωση:

1. Με τα γόνατα λυγισμένα σε ύπτια θέση, ακουμπήστε τα πόδια σας στο στρώμα. Κατά την εισπνοή, σηκώστε απαλά το ιερό, ενώ το κάτω μέρος της θωρακικής σπονδυλικής στήλης πρέπει να στηρίζεται στο στρώμα. Μετά από 1-2 δευτερόλεπτα, κατεβάστε απαλά το κάτω μισό της πλάτης.
2. Ξαπλωμένος σε ένα στρώμα, ενώ εισπνέετε, πρέπει να σηκώσετε το κεφάλι σας και να σφίξετε τους κοιλιακούς μυς σας. Κατά την εκπνοή, επιστρέψτε στην αρχική θέση.
3. Σε ύπτια θέση, τραβήξτε τη φτέρνα στους γλουτούς με ολισθαίνουσα κίνηση, χωρίς να την σηκώσετε από το στρώμα. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα, ισιώστε το πόδι σας. Οι κινήσεις πρέπει να επαναλαμβάνονται ξεχωριστά για κάθε πόδι και για τα δύο πόδια ταυτόχρονα.
4. Από τη θέση στα τέσσερα, καθίστε με τους γλουτούς σας στα τακούνια σας, κάνοντας ολισθαίνοντας κινήσεις με τα χέρια σας στο στρώμα. Στη συνέχεια, πάρτε την αρχική θέση.
5. Ξεκουραστείτε και χαλαρώστε το λαιμό σας. Σφίξτε το πηγούνι σας στο στήθος σας, λυγίστε την πλάτη σας στο κάτω μέρος της πλάτης σαν γάτα, στερεώστε αυτήν τη θέση για λίγα δευτερόλεπτα. Είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι το κεφάλι δεν σηκώνεται και το πίσω μέρος διατηρεί την αποδεκτή θέση του.

Οι ασθενείς που έχουν επιτύχει ύφεση μπορούν να κάνουν οποιαδήποτε από τις παραπάνω ασκήσεις.

Οι ασκήσεις φυσικοθεραπείας, εάν είναι δυνατόν, πρέπει να γίνονται 3-4 φορές την ημέρα για οποιαδήποτε μορφή οστικής οστεοχόνδρωσης της οσφυϊκής χώρας, αλλά πριν ξεκινήσετε να τις εκτελείτε, θα πρέπει σίγουρα να συμβουλευτείτε έναν γιατρό.

Προληπτικά μέτρα

Η οστεοχόνδρωση, όπως και οι περισσότερες άλλες ασθένειες, είναι πολύ πιο εύκολο να αποφευχθεί παρά να προσπαθήσουμε να απαλλαγούμε από τις συνέπειές της αργότερα. Για να ελαχιστοποιήσετε τις πιθανότητες εμφάνισης της νόσου, συνιστάται:

• για να διασφαλιστεί ότι η διατροφή είναι υγιεινή και ισορροπημένη.
• ζήστε μια ενεργή ζωή, μετακινήστε όσο το δυνατόν περισσότερο.
• μην υποβάλλετε τη σπονδυλική στήλη σε υπερβολικά μεγάλα φορτία.
• κάνετε ασκήσεις για να ενισχύσετε τους μυς της πλάτης σας.

Είναι επίσης απαραίτητο να αντιμετωπιστούν άμεσα ασθένειες και τραυματισμοί που μπορούν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη της οστεοχονδρωσίας. Εάν εμφανιστούν ακόμη και μικρά συμπτώματα που ενδέχεται να σηματοδοτούν προβλήματα με τη σπονδυλική στήλη, δεν πρέπει να καθυστερήσετε την επίσκεψη στο γιατρό.

Συμπέρασμα

Η οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης είναι μια ασθένεια που πρέπει να ληφθεί όσο το δυνατόν πιο σοβαρά για να αποφευχθούν σοβαρές συνέπειες. Εάν ακολουθείτε έναν υγιεινό τρόπο ζωής και ακολουθείτε τα συνιστώμενα προληπτικά μέτρα, η πιθανότητα ανάπτυξης παθολογίας θα είναι ελάχιστη.

Εάν εμφανιστούν συμπτώματα της νόσου, θα πρέπει να επισκεφτείτε έναν γιατρό το συντομότερο δυνατό. Η έγκαιρη ιατρική περίθαλψη είναι το κλειδί για σταθερή ύφεση, η οποία σας επιτρέπει να σταματήσετε την παθολογική διαδικασία, να διατηρήσετε την ικανότητα του ασθενούς να εργαστεί και, σε κάποιο βαθμό, να αποκαταστήσετε την προηγούμενη κατάσταση του μυοσκελετικού συστήματος.